Huacachina

Vorige weekend zijn we weer op tripje geweest. Deze keer werd het Huacachina, een lagune midden in de woestijn waar een beetje hostels, restaurants en hotels rondom gebouwd zijn en ongeveer een halve km doorsnede heeft. Volgens de legende is de lagune ontstaan toen een prinses haar kleding uittrok om te baden. Toen de prinses in haar spiegel zag dat ze bespied werd door een jager liet ze hem vallen, waarop de spiegel prompt in de lagune veranderde. Bij de lagune staat ook een beeld van deze prinses in al haar glorie. Tot zover even wat historie. Zaterdagmiddag kwam we daar aan en het was weer een zwoele 30 graden! Na een zoektocht naar een geschikte hostel met onze taxichauffeur, besloten we te gaan voor eentje met zwembad en disco. Het eerste wat we deden was op zoek gaan naar lekker eten en een ijsje, wat zeker goed geslaagd was (slaatje met superlekkere groene asperges)! Toen zagen we weer vele winkeltjes en besloot ik om zo een garensliert in mijn haren te laten maken. Het resultaat mocht er wel wezen! Dat was allemaal alweer zeer vermoeiend in die hitte dus het enige dat erop zat was te gaan relaxen aan ons zwembad. ’S Avonds dachten we eens zot te doen en hadden we ons ingeschreven voor een piscotour. Daar gingen we dan in een busje met 5 peruvianen, 7 mensen die niet kwamen opdagen en een spirituele Australiër. Na een hobbelig ritje door the middle of nowhere kwamen we aan in de bodega waar we een rondleiding kregen. We kregen veel pisco en wijn en er werd mij ook een fles pisco beloofd omdat ik een vraag goed beantwoord had maar daar heb ik toch niet veel van gemerkt toen we terug naar huis gingen. Er was ook een leuke bar midden in de bodega waar we nog salsa dansten. Erna gingen Flore en ik toch nog even kijken in de disco. De volgende dag was het dan zover, sandboarden! De buggy (soort grote gocart) stond ons al op te wachten. De buggy scheurde door de duinen en mijn gezicht werd een tintje bleker maar wat een uitzicht!! De eerste reactie bij de eerste duin: oh my god dit is een zwarte piste! Daar ging ik dan, al had ik geen controle op mijn board omdat mijn voeten te klein waren voor de klittenband en ze dus veel te los zaten. Een andere optie was op u buik op de plank gaan liggen en naar onder scheuren, ook zeer leuk! De duinen beklimmen in een hitte boven de 30 graden was niet zo evident maar het boarden was super! De laatste duin was super lang, zelfs zo lang dat mijn wax er al vanaf was voor ik onder was! Erna had iedereen nood aan hetzelfde: zwemmen! Daarna nog wat rondgekuierd en was het alweer terug tijd om naar huis te gaan!

Weetjes:

-          We zijn na veel onderhandelen met de straatverkopers ook binnen geraakt op het eetfestival Mistura. Echt super! kei veel en lekkere specialiteiten van Peru getgeen. Heel veel fruit, anticucho (koeienhart), ricotto relena (gevulde paprika). De chef van El Bulli was ook van de partij dus dat was wel heel speciaal!

-          Vorige woensdag zijn we naar de Red hot chili peppers geweest in het voetbalstadium! Wat een optreden!

-          We zijn ook al in een Peruviaanse kliniek beland aangezien Elke aan de infuus moest omdat haar maag en darmen zot aant gaan waren.

-          We hebben deze week Flore haar verjaardag ook uitgebreid gevierd met 2 grote chocolade taarten, een lekker etentje in een pizzeria en een leuk erasmusfeestje!

-    Jullie moeten natuurlijk niet denken dat wij hier enkel op vakantie gaan en leuke uitstapjes doen maar Marlies en ik werken ook hard in Hogar Anar en het Consultorium. We hebben al heel leuke workshops (tallers) met de kinderen gedaan rond emoties en individuele therapie met 4 meisjes. Een dag in het werkleven van Marlies en ik ziet er ongeveer zo uit: om half 9 vertrekken met de microbus om rond 10u aan te komen op Hogar Anar. Van 10-11u werk ik met een meisje van 6 met een mentale achterstand en die niet kan praten. Tussen 11 en 13.30 bereiden Marlies en ik onze tallers voor of hebben we gesprekken met de directrice. Om 13.30 komen de meisjes van de lager school terug en eten we samen. om 14.15 komen de meisjes van het secundair terug en eten zij. Ondertussen helpen we de meisjes omkleden. Van 14.30 tot 15.30 heb ik een individuele therapie met een meisje van 9 die ook een mentale achterstand heeft en niet kan lezen of schrijven. Van 16-17 hebben we een taller met de kleinste meisjes over een bepaald thema en van 17-18 hebben we een taller met de grotere. Dan pakken we de bus en zijn we rond 19.30 terug in Casa Marfil!

Ter land, ter rivier en op het paard!

Vorig weekend was het weer tijd voor een nieuw tripje: Lunahuana! Zaterdag in de vroege ochtend werden we opgepikt door onze gids Luis. In Lunahuana lachte de zon ons al toe en kon de zomeroutfit uit de rugzak gehaald worden! Na de specialiteit van daar gegeten te hebben (camarron: soort rivierkreeftjes) konden we eindelijk uitrusten aan ons zwembad met zicht op reusachtige bergen en een hemelsblauwe lucht, prachtig! Daarna was het tijd voor een tour door de stad. Eerste stop was incahuana, ruines van de incas of volgens Elien ‘weer ene hele hoop stenen’ of volgens Flore ‘dat gaat ge mij toch niet vertellen dat dat van de inca’s is’. De wind blies ons bijna weg en Luis was vergeten te zeggen dat het daar wel eens koud kon zijn. Het uitzicht was weeral prachtig! Daarna was het tijd om ‘het spookhuis’ te bezoeken. Volgens de legende is daar een familie gestorven aan een ziekte en dwaalt de geest van de vrouw er nog altijd rond. De volgende stop was een bodega van wijn en pisco. De proeverij ging er snel aan toe, we hadden ons slokje nog niet fatsoenlijk doorgeslikt of hij was al daar met nog een scheutje. Over het algemeen is de wijn hier niet te drinken, super zoet! (al een geluk dat er wel redelijk fatsoenlijk bier is). Als laatste bezochten we een imker waar Marlies en Gwen zich te goed deden aan de energiebollen. ‘S avonds aten we nog een gezond soepje, volgens Luis moesten we iets lichts eten voordat we op stap gingen (Peruvianen zijn heel slim). Als afsluiter van de leuke dag gingen we nog een paar pisco sours drinken. Zondag was het tijd voor actie! Eerst quatrimotors (quads), super mooi landschap en echt heel leuk, al had ik wel verwacht dat we wat sneller door de woestijn gingen scheuren! Daarna raften: (hard) roeien, gillen, nat worden, (soms) wilde rivier, veel lachen, echt een super toffe ervaring!! De laatste activiteit was paardrijden om even tot rust te komen (al een geluk dat mijn paard niet op hol geslagen is). Zoals het hier hoort, waren we te laat voor onze bus naar huis maar: no te preocupes! Hier in Peru moet ge u nooit ergens zorgen voor maken of u opjagen, het is hoe het is! Met deze goede raad ga ik afsluiten (en ook nog, neem nooit een gids mee want het kan wel eens u babysit worden)

Weetjes:
- Woensdag is Carola aangekomen en ze blijft tot maandag in Casa Marfil logeren, gezellig! We hebben al heel leuke dingen gedaan dit weekend zoals lekker gaan eten, naar miraflores geweest, parque de las leyendas bezocht (zoo waar heel peru in is nagemaakt EN waar ik mijn eerste llama gespot heb!!) en hopelijk geraken we morgen binnen op het eetfestival!
- Ik ben woensdag ook voor de eerste keer met Marlies naar het psychologisch consultorium geweest. Weer helemaal peruvian style: eerst een uur wachten en dan 2 casussen doornemen.
- Woensdag hebben Elien, Elke en ik onze eerste Spaanse les gehad van een superlieve vrouw! Ze had voor ons een magneet genaaid met Te quiero Peru en heeft ons al direct uitgenodigd voor een groot eetfestijn bij haar thuis in december!
- Vandaag hebben we poging 1 gedaan om duvel te vinden maar Luis (onze gids van het weekendje) had blijkbaar niet begrepen wat dat was dus hopelijk wordt poging 2 iets beter!

 Adios! x